 |
Dit is een vervolg op de post Vrijwillige transparantie zonder transparantie
Het formele antwoord op mijn WOO-verzoek is binnen. En ik zit daarmee een beetje in dubio. Als ik het heel plat sla, dan zou mijn conclusie kunnen zijn dat ik het begrijp en in dezelfde situatie mogelijk ongeveer hetzelfde had gedaan, en tegelijkertijd ben ik van mening dat het besluit voor de vrijwillige transparantie mogelijk met onjuiste argumenten is onderbouwd.
Okee, genoeg vage beschrijvingen. De RUD Utrecht gaat fuseren. Met de ODRU. Althans, er is een voornemen daartoe, en er is zelfs een routekaart. Nou ja, een stuk tekst van 28 pagina's zonder enige vorm van kaart erin, dat dan routekaart wordt genoemd. De kaart als metafoor gebruiken zonder écht een kaart te gebruiken, daar vind ik ook wel wat van. Je passeert dan toch mensen als Martijn Kessler, Jean Klare en Sebas van den Brink, die hier wél goede routekaarten van kunnen maken.
De voorpagina van de routekaart heeft een vogelvluchtperspectieffoto van een snelweg. Dat is natuurlijk ook wel een bijzondere metafoor: je kan alleen dit pad volgen, volle kracht vooruit!
Het interessante is dat de fusie het eerste is dat me (onder embargo) werd verteld. Het is hét sterkste argument om op dit moment geen aanbesteding te doen. En dat snap ik. Tegelijkertijd mocht de RUD niet praten over de fusie, want het was geen publiek document. Dat heeft de medewerkers daar natuurlijk ook in een spagaat gezet: hoe kan je een aanbesteding omzeilen zonder te zeggen dat dit speelt?
In het gesprek heb ik aangegeven (nogal gestrektbenerig) dat als dit feit niet openbaar is het niet bestaat, dus dat ik er ook niet blind op vertrouw dat het gaat plaatsvinden. Ik heb wat opgezocht over de historie van de RUD Utrecht en de ODRU, en ik ben nogal geschrokken: van beide organisaties zijn rapporten te vinden over financiele problemen, ontevreden deelnemende gemeenten, veel gedoe... je zou er wat ongemakkelijk van worden. Er wordt ook al tien jaar over een fusie gesproken. Dus waarom zou dat nu dan wel lukken? "Ja, dat komt nu echt, in de gezamenlijke vergadering van 7 december staat het op de agenda, met 1 januari 2026 als fusiedatum". En dat is dan ook de reden voor de verlenging met twee jaar en drie maanden: dan zijn we exact daar. En, hangende de gezamenlijke ontwikkelingen op geo-informatiegebied, nog de mogelijkheid het twee keer met een jaar te verlengen. En ja, het staat nu echt publiek aangekondigd. Dit is het plan. Ik zal die fusie niet langer in twijfel trekken (hoewel de Omgevingswet natuurlijk ook een duidelijke routekaart had, die door verschillende files en wegwerkzaamheden ietwat optimistisch bleek).
 |
Dus ja, ik snap het. Maar. Dit is niet wat er in de aankondiging op Tenderned stond. Daar stond (ik quote nogmaals): Op basis van een analyse naar de complexiteit van een mogelijke vervanging van zowel het GIS platform als het data integratie platform is de conclusie getrokken dat concurrentiestelling niet mogelijk is. Er zijn derhalve technische redenen: complexiteit en haalbaarheid en financiële redenen, die maken dat er geen andere reële optie openstaat dan de opdracht aan ESRI Nederland te gunnen.
Aan het WOO-verzoek is deels voldaan: ik heb de onderliggende notitie gekregen (niet de communicatie, met uitleg waarom niet). Ik link naar deze notitie zodra die ook op de WOO-pagina van de RUD Utrecht staat https://www.rudutrecht.nl/woo-publicaties (lezen jullie me en doen jullie dat nog even, beste mensen van de RUD Utrecht?).
Ik ben nog altijd niet overtuigd van de complexiteit. Daarvoor ben ik uitgenodigd om in het voorjaar een keertje mee te kijken (er is wat drukte op dit moment, met name ook door de eerder genoemde omgevingswet die nu een keertje wél lijkt in te gaan, dus het moet even wachten). Leuk, ik ben heel benieuwd hoe de oplossingen er nu uit zien. Je kan je wel afvragen of de genoemde complexiteit niet wordt veroorzaakt doordat allerlei applicaties met elkaar verweven zijn geraakt en daardoor ook niet meer de common ground gedachte volgen, maar dat is tot het moment van kijken wat speculatief. De nadruk in de notitie ligt ook niet op de complexiteit, maar op de financiele aspecten, er worden duidelijke indicaties gegeven dat het overstappen naar een andere leverancier op dit moment voor de organisatie duurder uit kan pakken, juist ook door de korte terugverdientijd. En dat kan, geen enkel migratietraject is gratis. Belangrijke vraag die ook gesteld wordt is of de nieuwe organisatie met de gekozen oplossing vooruit kan, dus dat je hier iets zit op te tuigen voor een heel korte periode.
Als ik nu heel fundamentalistisch naar dit traject kijk, dan constateer ik dat de RUD Utrecht mij (en de rest van de wereld) op het verkeerde been heeft gezet. Door het interne besluit te nemen niet over een voorgenomen fusie te communiceren, en dat voorrang te geven boven het eerlijk en open communiceren in de aanbestedingsprocedure, zijn incomplete en mogelijk ook oneigenlijke (de genoemde complexiteit, waardoor maar één leverancier dit kan aanbieden) argumenten gebruikt om af te zien van de aanbesteding. Nu zit het in mijn ambigue aard om ook de spagaat te herkennen waar de mensen die verantwoordelijk zijn voor de software-oplossing in zitten. Een aanbesteding is tegenwoordig zo ongelofelijk veel gedoe, en dan weet je ook nog eens dat je het mogelijk voor de kat z'n viool zit te doen omdat er mogelijk in de fusiebesprekingen alweer een nieuwe aanbesteding wordt uitgezet. Dus voor hoeveel jaar kan je dan eigenlijk aanbesteden? Ik kan daar wel begrip voor opbrengen.
 |
Ik ga even positief eindigen. In de routekaart (zonder kaart) zie ik de volgende zinsnede: "Belangrijke aandachtspunten zijn de verbetering van data en het delen van informatie via geo-voorzieningen." Ik kan me niet herinneren een fusiedocument van twee organisaties te hebben gezien waarin geo specifiek genoemd wordt. Dat is pure winst. En daarmee kijk ik uit naar de aanbesteding die de gezamenlijke omgevingsdienst Utrecht in oprichting in 2025 gaat uitzetten.
Reacties
Een reactie posten